Çeçen marşını yıllar önce ilk dinlediğimde beni çok etkilemişti. Neredeyse amatör bir kayıt kalitesinde olan fakat gerçekten çok duygulandıran ve etkileyen bir müzik. Daha çok Çeçenistan’ın işgali sırasında
-kendimden kaçışıma ithaftır… pişmanlığın kokusu sarmış yine heryeri bir kadının köşede kalıyorsa hisleri bir adamın iki yana düşüverdi elleri pişmanlığın kokusu sarmış yine heryeri şehrin solungaçları zehir solumuş
Bana bir resim çizsene anne Umudu çiz mesela Buram, buram sevinç koksun Sonra ben sorayım ona “ey umut neden bir varsın bir yoksun?” Bana bir resim çizsene anne
Abaküsün ilk boncuğundasın, Sesler çıkarıyor, emekliyorsun. Ailen mutlu… İkinci boncuğu, üçüncü boncuğu, beşinci boncuğu; hayat akmakta… Hayat pencerenin kenarındasın Bakmaktasın dışarıya… Arkadaşların oyun oynamada, Beni de belkeyin geliyorum
Doğuanadolu bölgemizde neredeyse her Kürt evinde bir destan gibi anlatılır bu öykü. Kürtler bun gibi öykülere “çîrok” der. Sanılanın aksine zengin bir arşivi vardır Kürt kültürünün ve bu
2 Mayıs 2012 Doğuşun… Sevgili oğlum; Sana bu satırları yazarken sen henüz dünyaya gelmemiştin. Şuan hastane koridorunda doğuşunu bekliyorum… Benim için koridor titriyor heyecandan. Bilmem kaç şiddetinde bir
Müziğin evrensel bir dili olduğuna herkes inanır sanırım. Ancak son günlerde sağolsun bir arkadaşım sayesinde epey bir Arab müziği aşinalığım oluştu. Genellikle Türkiye toplumuna dayatılan Avrupa müzikleri dışında
Artık bir moda dergisinden çok bir “hayat tarzı” yansıtma aracı olarak lanse edilen ünlü Vogue dergisini bilirsiniz. Geçtiğimiz yıl Vogue iyi eğitimli, ecnebi dili olan “beyaz Türkler” e
Sözlükler kelime dağarcığı ve ironik dil anlamında çok şey katıyorlar bence, işin mizah etkisi de cabası tabi. Sözlükte yazmak belki de şart değil ama en azından sözlüklerde takılmayı
Rezervuar köpeklerini izlediniz mi? Hani orada birbirini tanımayan ve tanışmak da istemeyen abiler birbirlerine renk isimleri ile hitap ediyorlar. Ben de bu doğrultuda kendime “yeşil” diyeceğim. Kendimi bir
