Yazdığım şiirleri burada topladım.
Sessizce değiyorum yüreğine dalarken hayata usulca pörsümüş sevdalar taşıyorum yarınlara sessizliğe salıyorum gözyaşlarımı aşk akıyor gözlerimden damladıkça hayata bir ah değiyor en derinden… istanbul sensizliğe susuyor her sokak hayalini kusuyor…
-kendimden kaçışıma ithaftır… pişmanlığın kokusu sarmış yine heryeri bir kadının köşede kalıyorsa hisleri bir adamın iki yana düşüverdi elleri pişmanlığın kokusu sarmış yine heryeri şehrin solungaçları zehir solumuş gibi öksürüklü…
Bana bir resim çizsene anne Umudu çiz mesela Buram, buram sevinç koksun Sonra ben sorayım ona “ey umut neden bir varsın bir yoksun?” Bana bir resim çizsene anne Sevdayı çiz…
Abaküsün ilk boncuğundasın, Sesler çıkarıyor, emekliyorsun. Ailen mutlu… İkinci boncuğu, üçüncü boncuğu, beşinci boncuğu; hayat akmakta… Hayat pencerenin kenarındasın Bakmaktasın dışarıya… Arkadaşların oyun oynamada, Beni de belkeyin geliyorum diyorsun. Çocukluk…
Bir gün hatırlayacaksın Kahırla, azapla, nefretle de olsa Hatırlayacaksın Dudağında bir ıslık hazırlayacaksın Sensizliğin şarkısını yüreğime nasıl kazıdıysam Öyle mırıldanacaksın Derin, içten, sessiz bir haykırışla Keşkeler örtünce gecenin üzerini Karanlıkta…
Ah Ankara! Kara aşkların ak kenti… Bir tarafta korkularım ulusta Diğer yanda haykırdığım aşkım, Kızılayda kalabalıktan duyulmayan Deli sevdan! Her gece yalnızlıktan Derbeder bir yürek taşıyorum Sensizliği gazaptan Daha…
Söylesene eylül Neden ateş rengisin Yüreğimden mi aldın, Doğuştan mı böylesin? Hüzün kokun nereden? Gözlerime mi değdin? Yürüyüşün kahırlı Beni mi takip ettin Eylül saçların soluk Gözümden düşen gazap Sana…
Ey can Aylardan eylül Sokağım sensiz ağlamaklı olsa da Ben senin için yıldızlardan Sızılar topluyorum… Durmadan koşuyorum ardından Usulca… Ey can Mevsimlerden sonbahar Enteresan! Ama ağaçlar yaprak dökmüyor Su sızmıyor…
Asmış ceketini yıldızlara Bir elinde kalem var, bir elinde hüzün. Şaşkın bakıyor Hangisini sürse beyaz sayfalara Kan fışkırıyor… Şiir bakışlı çocuk Sırtında mavi gocuk. Bir kenarda üşümüş… Hüznünün başını okşuyor…
Yaması söküldü acılarımın Kanıyor Damlıyor berduş gençliğimin üzerine İntikamını alıyor Hüzünden uzak yıllarımın Elemlerim tutuyor ellerimden Ellerim yanıyor! Ne zaman cehennemden bir parça aldım ki Aklım şaşıyor! Kalakalıyorum pişmanlıkların ortasında…
